Przepis na plan. Narzędziownik
Plany zagospodarowania przestrzennego i zapisane w nich kierunki rozwoju poszczególnych obszarów są jednymi z najważniejszych dokumentów dla gmin. Ich opracowanie to długotrwały i kosztowny proces. Dlatego decyzje planistyczne powinny być podejmowane w oparciu o zdobytą w trakcie konsultacji wiedzę, co zapewni ich większą efektywność.
Konsultacje społeczne dokumentów planistycznych są dla gmin obowiązkowe, mówi o tym Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. To od samorządu zależy, w jaki sposób je przeprowadzi, czy zdecyduje się na dialog z różnymi interesariuszami, który czasem generuje trudności, ale pozwala uniknąć konfliktów w przyszłości.
Konsultacje społeczne w planowaniu przestrzennym należy potraktować jako zdobywanie wiedzy na temat funkcjonowania gminy czy jej konkretnego fragmentu oraz godzenie interesów stron. Prowadzenie dialogu umożliwia poznanie i w konsekwencji uwzględnienie w dokumentach planistycznych oczekiwań różnych grup, a dzięki temu pozwala wpłynąć na poprawę jakości przestrzeni. Pracując z gminami w całej Polsce, zdobyliśmy wiedzę na temat tego, jak planować z mieszkańcami. W niniejszej publikacji dzielimy się naszymi przemyśleniami i doświadczeniami.
W publikacji pokazujemy, w jaki sposób rozumiemy dialog w procesach planistycznych, proponujemy i szczegółowo opisujemy konkretne narzędzia, które można zastosować na poszczególnych etapach konsultacji, aby te zakończyły się sukcesem.
